Ιστορικό

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

ΘΟΡΙΚΟΥ ΚΕΡΑΤΕΑΣ

ΕΠΕΤΕΙΟΣ  ΑΝΕΓΕΡΣΕΩΣ

6 Αὐγούστου 2016

 

ΙΕΡΟ ΕΥΧΕΛΑΙΟ -  ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ

  

Tό  Σάββατο 6 Αὐγούστου, ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ὁ Ἱερὸς Ναὸς Προφήτου Ἠλιού Θορικοῦ Κερατέας ἑορτάζει τήν Ἐπέτειο τῆς Ἀνεγέρσεώς του.

        Στά πλαίσια τοῦ ἑορτασμοῦ, τήν ἑσπέρα τῆς ἡμέρας αὐτῆς θά τελεσθεῖ στὸν Ἱερό Ναό

ἡ Ἀκολουθία  τοῦ Ἱεροῦ Εὐχελαίου,  ὥρα 19:00.

       

Τὴν ἑσπέρα τῆς Κυριακῆς 7^ης Αὐγούστου καὶ ὥρα  21:00,  θὰ τελεσθεῖ Ἱερὰ Ἀγρυπνία ἡ ὁποία θὰ περιλαμβάνει τὴν Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου, τοῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος, τὸν Ὄρθρο καί τὴ Θεία Λειτουργία.Ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ

Ιστορικό

Ὁ πρῶτος Ἱερός Ναός

Σύντομο ἱστορικό
 τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ

 Προφήτου Ἠλιού Θορικοῦ Κερατέας

Ἡ ἱστορία τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἀρχίζει τό 1982 ὅταν σέ μιά νύκτα κατασκευάζεται στήν κορυφή τῆς χερσονήσου στό Τουρκολίμανο Κερατέας, μέ δαπάνη τοῦ τότε Συλλόγου οἰκιστῶν Ἁγ. Μαρίνας, ἡ βάση πάνω στήν ὁποία ἀργότερα θά χτιστεῖ τό μικρό ἐκκλησάκι.

Ὁ πρῶτος (μικρός) Ἱερός Ναός χτίστηκε ἀπό κατοίκους τῆς περιοχῆς τή νύκτα τῆς 6ης Αὐγούστου 1986, ἡμέρα Τετάρτη, ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος. Τό πρωί τῆς ἑπομένης ἡμέρας τό ἐκκλησάκι εἶναι σχεδόν ἕτοιμο, ἔμενε μονάχα ἡ τοποθέτηση τῆς σκεπῆς, ὅμως ἡ ἐπέμβασης τῆς Ἀστυνομίας σταμάτησε τίς ἐργασίες.

Ἐπειδή ὑπῆρχαν φόβοι ὅτι τό ἐκκλησάκι θά κατεδαφιζόταν,  διότι  εἶχε χτιστεῖ χωρίς ἄδεια σέ χῶρο τοῦ Δημοσίου, οἱ κάτοικοι ὅρισαν ὁμάδα περιφρούρησης.

Π

Πανήγυρις  Ἱεροῦ Ναοῦ

 Τά ξημερώματα  τοῦ Σαββάτου  9  Αὐγούστου 1986 ὥρα 04:00  καί ἐνώ οἱ κάτοικοι εἶχαν ἀποχωρήσει, κατεδαφίστηκε ἀπό τόν Δῆμο Κερατέας παρουσία ἰσχυρῆς Ἀστυνομικῆς δύναμης. Ὅμως πρίν ξημερώσει οἱ κάτοικοι μέ μιά πρωτοφανή  κινητοποίηση  ξανάχτισαν τό μικρό ἐκκλησάκι προσφέροντας ὁ καθένας ἐθελοντικά ὅτι εἶχε, οἰκοδομικά ὑλικά, ἐργασία κλπ.

Στίς 10:00  τό πρωί τοῦ Σαββάτου τῆς 9^ηςΑὐγούστου 1986 τό ἐκκλησάκι στέκει στήν κορυφή τοῦ λόφου. Ἡ Ἀστυνομία πλέον δέν ἐπεμβαίνει. Δημιουργεῖται μιά πρώτη ἄτυπη Ἐπιτροπή Ἀνεγέρσεως ἀπό κατοίκους οἱ ὁποῖοι ζητοῦν συνάντηση μέ τόν τότε Δήμαρχο Κερατέας ὁ ὁποῖος δέν τούς δέχεται καί ἄνθρωποί του τούς ἀποθοῦν βίαια στήν πλατεία τῆς πόλης.

Τήν ἑπομένη ἀπευθύνονται στόν Νομάρχη ὁ ὁποῖος τούς παραπέμπει στήν Ἱερά Μητρόπολη Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ζητώντας τή σύμφωνη γνώμη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου καί τήν διαβεβαίωση ὅτι πρόκειται γιά ὀρθόδοξη ἐκκλησία. Ἡ Ἱερά Μητρόπολη χορηγεῖ βεβαίωση καί ἔτσι ἐξασφαλίζεται ἀπό τόν Νομάρχη ἀρχικά ἡ ἀναστολή τῆς κατεδαφίσεως μέχρι τήν μονιμοποίησή του.

Πανύγυρις Ἱεροῦ Ναοῦ

Ἀπό τότε ἀρχίζει ἕνας ἀγώνας χρόνων γιά τήν νομιμοποίησή του. Τοῦτο ἔγινε κατορθωτό μετά ἀπό ἀμέτρητες ἐπισκέψεις, ὑπομνήματα, ἀναφορές τῆς Ἐπιτροπῆς πρός ὅλες τίς Ἀρχές καί τά Ὑπουργεῖα. Τελικῶς μέ ἀπόφαση τοῦ Νομάρχη Ἀνατολικῆς Ἀττικῆς, τήν 24^ηΝοεμβρίου 1988, παραχωρεῖται  στόν Δῆμο Κερατέας κατά χρήση, ἔκταση 499,20  τ.μ. γιά τήν ἀνέγερση τοῦ Ἱ.Ν. Προφήτη Ἠλία. Τήν 18^ηἈπριλίου 1989 συντάσσεται καί ὑπογράφεται ἀπό τόν Δασάρχη Λαυρίου καί τόν Δήμαρχο Κερατέας τό σχετικό πρωτόκολλο ἐγκατάστασης στήν παραχωρηθεῖσα ἔκταση.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ



Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο  τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στό όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους και υπερέχοντας. O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη, επειδή ηγάπα πολλά τον Xριστόν. O δε Iωάννης, επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος, επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος έπιεν».

Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα φορέματα Του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δυο άνδρες, ο Μωϋσής και ο Ηλίας . Γράφει χαρακτηριστικά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Έφερε δε εις το μέσον τους τον Mωυσήν και τον Ηλίαν, διά να διορθώση τας σφαλεράς υποψίας, οπού είχον οι πολλοί περί αυτού. Kαθότι, άλλοι μεν έλεγον τον Kύριον, πως είναι ο Ηλίας. Άλλοι δε, πως είναι ο Iερεμίας. Διά τούτο λοιπόν επαράστησεν εις το Θαβώρ τους πρώτους και κορυφαίους Προφήτας, διά να γνωρίσουν οι μαθηταί, και διά των μαθητών όλοι οι άνθρωποι, πόση διαφορά είναι αναμεταξύ του Xριστού, και των Προφητών. O μεν γαρ Xριστός, είναι Δεσπότης. Oι δε Προφήται, είναι δούλοι. Kαι ίνα μάθουν, ότι ο Kύριος έχει την εξουσίαν του θανάτου και της ζωής. Διά τούτο, από μεν τους αποθαμένους, έφερε τον Mωυσήν. Aπό δε τους ζωντανούς, έφερε τον Ηλίαν».

Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο πάντα ενθουσιώδης, Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μια για τον Κύριο, μια για το Μωϋσή και μια για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ' αυτό ακούστηκε φωνή που έλεγε: «Οὗτος ἐστὶν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε» (Λουκά, θ' 28-36). Δηλαδή, Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, που τον έστειλα για να σωθεί ο κόσμος. Αυτόν να ακούτε.